دغدغه‌های لباس زنان

نمایشگاه زنان سرزمین من، از?? تیر تا ? مرداد در سالن پرورش فکری کودکان و نوجوانان در خیابان حجاب تهران برگزار شد؛ نمایشگاهی که قرار بود همزمان با روز زن افتتاح شود برگزاری آن به دلیل عدم ‌صدور به موقع مجوز تا روز مرد به تاخیر افتاد. اما این همه از موارد جالب نمایشگاه نمی‌کاهد. قدم زدن و بازدید از لباس‌هایی که طرح و رنگ‌های متنوع و جدیدی دارند، می‌تواند لحظات خوبی را برای بازدیدکنندگان به همراه داشته باشد.
طبقه بالای نمایشگاه سالنی است که مختص به نمایش لباس‌های دوره‌های مختلف تاریخی استان‌های خراسان، کردستان، آذربایجان، فارس و... است و راهنمای سالن در مورد لباس‌ها که مربوط به چه دوره تاریخی، با چه وضعیت معیشتی و برای کدام قشر از جامعه‌اند توضیحات لازم را می‌دهد. در دیگر غرفه‌ها می‌توان نمونه لباس‌هایی که از مدل لباس‌های تاریخی و محلی طراحی شده را دید..

? این فقط برای نمایش است
یکی از طراح‌های لباس که خانم ??ساله‌ای است و غرفه‌اش پر از مانتو و سارافون‌هایی با طراحی‌هایی از خودش، درمورد اینکه آیا این لباس‌ها می‌توانند جایی میان کمد لباس خانم‌های امروزی پیدا کنند، می‌گوید: بهتر است این حرکت‌ها از شهرستان‌های کوچک که تاثیرپذیری بیشتری دارند شروع شود و کم‌کم به شهرهای بزرگ برسیم. مثلا اگر می‌خواهیم از مدل لباس‌های محلی کردستان و گلستان طرحی ‌برداریم بعد از دوخته شدن لباس، عرضه آن را از همان شهر شروع کنیم اما وقتی آنها را در تهران و هر شهر دیگری که آشنایی زیادی با پیشینه تاریخی و فرهنگ قومی و پوششی آن استان ندارد به نمایش می‌گذاریم، درهمان حد نمایشی و تبلیغاتی باقی می‌ماند و به مرحله استفاده نمی‌رسد.

? گشت ارشاد با شما کاری ندارد
خودش یک مانتوی سفید با دوردوزی‌های آبی پوشیده است که از طرح‌های خودش است. وقتی مراجعان از او می‌پرسند که آیا تا به حال گشت ارشاد ایرادی به او نگرفته است پاسخش منفی است و می‌گوید: من هر روز با این مانتو می‌آیم اینجا و شب برمی‌گردم خانه و تا به حال هیچ تذکری به من ندادند، در ضمن اولین شرط لباس‌هایی که طراحی می‌کنیم پوشیدگی آن است این مانتو بلند و گشاد است و پوشیدن مانتوی روشن هیچ ایرادی ندارد.
بعضی غرفه‌ها در اختیار مانتو فروشی‌ها و تولیدی‌هاست که مانتوها و دیگر محصولات‌شان را با قیمت‌هایی پایین‌تر از قیمت مغازه‌ها می‌فروشند. مسوولان غرفه‌هایی که لباس‌هایی با طرح جدید دارند از این وضعیت راضی نیستند و معتقدند، دادن غرفه به تولیدی‌هایی که بیرون از نمایشگاه فرصت و امکان عرضه محصولاتشان را دارند تلاش‌های چند ماهه آنها برای طرح زدن، انتخاب پارچه و دوخت لباس را بی‌نتیجه می‌کند و طبیعی است لباس‌هایی که آنها دارند با توجه با هزینه و زمانی که صرف تولید آنها شده است قیمت بالاتری نسبت به لباس‌های تکراری بیرون داشته باشند و حضور تولیدی‌ها مانع ازجذب مردم به این لباس‌ها و عوض شدن فرهنگ پوششی آنها می‌شود.

? تو نمی‌توانی این لباس را بپوشی
یکی از غرفه‌ها به خانم‌ها این امکان را می‌دهد که با لباس‌های محلی شهرهای مختلف عکس یادگاری بگیرند. تینا مقدم ??ساله دانشجوی رشته معماری بعد از عکس گرفتن با لباسی بلوچی درباره اینکه آیا حاضر است این لباس را بخرد، گفت: این لباس خیلی زیبا و پر از رنگ است و روحیه آدم را شاداب می‌کند. اما کجا بپوشم‌اش؟ فکر کنم حتی دیگر خود بلوچستانی‌ها هم این لباس را نمی‌پوشند. مونا و آرزو منصوری که ?? و ?? ساله‌اند از پاسداران به خیابان حجاب آمده‌اند و مشغول بحث کردن با هم هستند. آرزو، خواهر کوچک‌تر اصرار دارد که یک مانتو با طرح سلجوقی بخرد و خواهر بزرگ‌تر به‌شدت مخالف است و سعی می‌کند خواهرش را متقاعد کند که هیچ‌جا نمی‌تواند این مانتو را بپوشد و در خیابان جلب توجه می‌کند، همچنین امکان دارد از طرف مزاحمان خیابانی اذیت شود اما آرزو اصرار دارد مانتو را بخرد و می‌گوید: لباس پوشیدن من به خودم ارتباط دارد و واکنش مردم در خیابان برایم اهمیتی ندارد مهم این است که خودم لباسی را که پوشیده‌ام دوست داشته باشم.
قبول کن مانتوی قشنگی است. مونا هم در قشنگ بودن مانتو تردید ندارد اما می‌گوید: تا وقتی جامعه نسبت به پوشیدن این نوع مانتو و کلا این مدل پوشش واکنش مثبت یا منفی نشان می‌دهد یعنی هنوز برایش غریب است و باید صبر کرد تا این لباس‌ها به مغازه‌های سطح شهر بیایند بعد آنها را خرید. مقابل یکی از غرفه‌هایی که صنایع‌دستی می‌فروشند و از شلوغ‌ترین غرفه‌های نمایشگاه هستند یک زوج میانسال ایستاده‌اند و مشغول خرید هستند.
یک ساعتی است که در حال گشتن در نمایشگاه هستند اما فقط یک بلوز خانگی خریده‌اند و خانم می‌گوید: از هر پنج طرح یکی قابل پوشیدن و ساده است. بهتر است برای دوختن این لباس‌ها از نظر و سلیقه تعداد بیشتری از طراحان و صاحب‌نظران استفاده شود تا این مانتوهای بی‌مصرف تولید نشوند. من معاون مدرسه هستم و حتی نمی‌توانم ساده و معقول‌ترین این لباس‌ها را درمدرسه بپوشم. وقتی یادش می‌آورم که الان تابستان است ادامه می‌دهد: ما سه روز از هفته سر کار می‌رویم و مگر حقوق ما چقدر است که بخواهیم فصلی لباس بخریم؟ درضمن قیمت این مانتوها بالاست. حرف‌های خانم هنوز تمام نشده است که آرزو با مانتویی با طرح سلجوقی و شالی که با آن خریده است از جلویمان رد می‌شود. دیگر امکان ندارد خواهرش با این لباس او را در شلوغی نمایشگاه گم کند!
مقابل غرفه‌ای که چادرهایی با طرح‌های جدید می‌فروشد شلوغ است. مسوول غرفه یکی از چادرها را سرکرده و مشغول توضیح دادن در مورد آن است. اینکه درصورت استفاده از این چادر دیگر نیازی به مقنعه و مانتو ندارند. داخل مانتو چند جیب مخفی است که آنها را از به همراه بردن کیف بی‌نیاز می‌کند، خانم‌هایی که بچه شیرخوار دارند با داشتن این چادر می‌توانند به راحتی به بچه خود شیر بدهند و قیمت هر چادر ?? هزار تومان است. یکی از خانم‌های چادری به جنس چادر دست می‌زند و کمی براندازش می‌کند و چند لحظه بعد چادر مشکی ساده و سبک خود را مرتب می‌کند و می‌رود.

? نمایش شروع می‌شود
در این نمایشگاه هر روز از ساعت شش و نیم تا هشت عصر برای خانم‌ها برنامه نمایش لباس توسط مدل‌ها برگزار می‌شود و خانم‌ها می‌توانند بعد از دیدن و پسندیدن لباس با تماس با دبیرخانه جشنواره زنان سرزمین من، لباس مورد نظر خود را سفارش بدهند. جالب است بدانید یکی از غرفه‌های طبقه دوم در اختیار یکی از ایستگاه‌های رادیویی است که برنامه‌هایش را از آنجا اجرا می‌کند و وقتی آیتم نمایشی شروع می‌شود تمام غرفه‌های آن طبقه خالی از بازدید کننده می‌شود.